Je weet dat je volwassen bent als…

(…je jezelf betrapt op het googelen van “is deze rugpijn normaal voor mijn leeftijd?”

Je weet dat je volwassen bent als… je op vakantie stiekem geniet van jawel een wasmachine. Terwijl de kinderen in het zwembad salto’s maken, sta jij met een gelukzalige glimlach de was op te hangen in het zonnetje. Want hé, stel je voor: thuiskomen zonder die Mount Everest van stinkende shirts en ondefinieerbare onderbroeken. Alles schoon in de koffer = level 999 volwassenheid.

Of als je vaste supermarkt ineens besluit de producten allemaal op een andere plek te zetten. PANIEK. Je hebt jaren geïnvesteerd in het perfectioneren van die ene efficiënte looproute. En nu sta je als een verdwaalde hamster met keuzestress te draaien in het pad waar ooit de pasta stond. Wie ben ik zonder mijn supermarktlogica?

Je weet dat je volwassen bent als je op straat een heerlijk nummer hoort, de zon schijnt, en je innerlijke Beyoncé zich al warm draait voor een spontane heupwieg… maar helaas. Je pubers knijpen hun kaken op elkaar, trekken hun capuchons tot over hun wenkbrauwen en bijten je toe: “Mam. Doe. Normaal.”En jij denkt: vroeger was ik de koningin van de dansvloer, nu ben ik de cringe-magneet van mijn kinderen.

En serieus, waarom moet de radio uit als we gaan inparkeren? Alsof het dashboard meedoet aan de manoeuvre. Maar toch, zodra die auto achteruit gaat, draait jouw hand automatisch het volume naar nul. Concentratie is heilig. Dit is volwassen multitasken: ademen, sturen, én je geen paniek aan laten praten door FunX.

Je weet dat je volwassen bent als je vroeger dacht: “Als ik later groot ben, eet ik élke dag pannenkoeken!” Maar de realiteit is dat je élke dag moet nadenken over wat er op tafel komt. En dat je die maaltijd dus zelf moet koken. En eerst naar de supermarkt moet. Zucht.

Je weet dat je volwassen bent als je soms opgelucht naar je werk gaat, gewoon… omdat het daar rustiger is. Niemand vraagt of je hun veters wil strikken terwijl je op de wc zit. Geen gehuil omdat een banaan verkeerd gepeld is. Alleen maar collega’s, koffie en… nou ja, Excel. Maar zelfs dat is soms een soort spa.

Of als je ineens kiest voor een rugzak, want dat is beter voor je rug. Vroeger liep je met een schoudertas als een stijlicoon over de catwalk van je leven, maar nu denk je vooral: “Als ik nu deze tas draag, ben ik straks krom als een garnaal.” En dus: team ergonomie, let’s go. Geen pijnlijke arm lekker comfortabel.

En over comfort gesproken: schoenen. Hoge hakken? Puntneuzen? Die leven nu in het museum van je herinneringen. Sneakers zijn het nieuwe zwart. Je wilt gewoon de dag doorkomen zonder te strompelen als een bokser in ronde twaalf. Sexy is overrated, functioneel is fabulous.

Je weet dat je volwassen bent als fietsen ineens de heilige graal is. Buitenlucht! Beweging! Geen pijnlijke knieën! Bonuspunten als je onderweg een podcast luistert over mentale rust of gewoon de muziek die jij leuk vind bergopwaarts trapt. Multitasking mastery.

En als je wakker wordt met drie krakende gewrichten, waarvan er één ineens klikt als je niest gefeliciteerd, je bent officieel lid van de Volwassen Lichaam Club. De entree is gratis, het onderhoud is duur.

Koffie? Ja, je zou minder willen drinken. Maar om 9:30 heb je al drie diepe zuchten, twee interne woede-uitbarstingen en één “ik tel tot tien want ik ben volwassen”-moment achter de rug. Koffie is geen verslaving. Koffie is overlevingsmechanisme.

En ja, op een dag denk je ineens: “Zou ik Crocs moeten kopen?” En daar schrik je van. Maar het feit dat je het serieus overweegt, zegt genoeg. Je stelt het nog even uit. Want volwassen ja maar dat station NEE. Maar dat stemmetje in je hoofd… “Ze zitten wel lekker hè.” Geef toe, je bent al over de helft.

Je weet dat je volwassen bent als je “nee” zegt tegen dingen die je niet (meer) leuk vindt. Nee tegen sociale verplichtingen, saaie borrels, en adrenaline-activiteiten waarbij je uit vliegtuigen springt met een parachute genaamd ‘Leef een beetje!’. Nee. Gewoon nee. Want volwassen zijn betekent ook dat je weet: tijd is kostbaar, en jij bent niet de entertainmentsponsor van iedereen met een plan.

En jij dan? Wat is jouw “OMG, ik ben echt volwassen”-moment? Laat het hieronder weten, dan check ik of ik het ook al heb. En als jij al Crocs hebt… dan wil ik alleen weten: zijn ze écht zo lekker als ze zeggen?